Η σκιά του Νέο-οθωμανισμού πάνω από την Ελληνική Θράκη.

Οι απειλητικές διαθέσεις του τουρκικού κράτους για την Ελληνική Θράκη είναι εμφανείς από την ίδρυσή του και διατυπώνονται σαφώς στο «Εθνικό Συμβόλαιο» που διακήρυξε κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1919-1922 ο Κεμάλ Ατατούρκ. Έκτοτε από την πραγματικότητα μιας ετερογενούς και ετερόκλητης μουσουλμανικής μειονότητας, η οποία είχε γενικά αρνητικές διαθέσεις προς τον κεμαλισμό και την κοσμική Τουρκία, φθάσαμε να παραδώσουμε τους Έλληνες Μουσουλμάνους στις διαθέσεις της αναθεωρητικής και επεκτατικής Τουρκίας. Η Τουρκία πέτυχε σε μεγάλο βαθμό των εκτουρκισμό μιας μειονότητας που βρίσκεται έξω από τα σύνορά της.

Η σημερινή κατάσταση περιγράφεται από τον υπεύθυνο του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου στο φλύαρο (και υπερφίαλο) βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος». Αναφέρεται εκεί το ερώτημα: «Μήπως δεν έχει συντελεστεί ακόμη η εκκαθάριση του οθωμανικού κράτους στα Βαλκάνια;» (σελ. 197 της ελληνικής μετάφρασης) και συμπληρώνεται παρακάτω ότι: «σημαντικός βραχυπρόθεσμος και μεσοπρόθεσμος στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στα Βαλκάνια είναι η δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου που θα θέσει υπό την προστασία του τις εθνικές (sic) μειονότητες της περιοχής. Στο νομικό αυτό πλαίσιο η Τουρκία πρέπει να επιδιώκει συνεχώς την εξασφάλιση εγγυήσεων που θα της παρέχουν το δικαίωμα παρέμβασης στα ζητήματα που αφορούν τις μουσουλμανικές (sic) μειονότητες των Βαλκανίων. Η νομιμότητα της επέμβασης της Κύπρου, που αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή, κατέστη δυνατή εντός ενός τέτοιου είδους νομικού πλαισίου» (σελ.200). Ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο προσπαθεί σήμερα να κατασκευάσει η Τουρκία στην Ελληνική Θράκη με την de facto εδραίωση πρακτικών και καταστάσεων. Επιδιώκεται συστηματικά η απομόνωση των Ελλήνων Μουσουλμάνων και η αποκοπή τους από την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό έννομο κράτος. Επιδιώκεται η δημιουργία παράλληλων διοικητικών και νομικών πλαισίων, ώστε η μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης να υφίσταται  με τους δικούς της θεσμούς, ανεξάρτητα από τους νόμους και τις αρχές του Ελληνικού Κράτους. Η επιβολή μιας παράλληλης διοίκησης επιβάλλεται μέσω του διαβόητου Τουρκικού Προξενείου, το οποίο όχι μόνον επεμβαίνει στα ελληνικά πράγματα, αλλά και τρομοκρατεί και ασκεί βία στους μη συμμορφούμενους στις απαιτήσεις του Έλληνες Μουσουλμάνους. Εμπαθή άτομα, εκλεκτοί του Τουρκικού Προξενείου, ασκούν παράνομα διοικητικές λειτουργίες. Οργανώσεις, που τα ελληνικά δικαστήρια έχουν κηρύξει παράνομες, εξακολουθούν να λειτουργούν κάτω από την ανοχή των ελληνικών αρχών. 

Το ένα τρίτο περίπου του πληθυσμού της σημερινής Ελληνικής Θράκης συγκροτούν οι Έλληνες Μουσουλμάνοι. Ο πληθυσμός των Ελλήνων Μουσουλμάνων είναι με πολλές μορφές ετερογενής και ετερόκλητος. Η προέλευση των Ελλήνων Μουσουλμάνων παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία:  πολλοί, κυρίως οι αυτόχθονες Μουσουλμάνοι Πομάκοι της ορεινής περιοχής της Ροδόπης, κατοικούν στην Ελληνική Θράκη αρκετούς αιώνες. Οι λεγόμενοι Ρομά, δηλαδή οι Τσιγγάνοι, εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή τον 19^ο  και τον 20^ό αιώνα, ενώ, τέλος, οι λεγόμενοι Τουρκογενείς είναι απόγονοι των πρώτων κατακτητών της Θράκης τον 14^ο αιώνα, όπως και των Τουρκομάνων Γιουρούκων που οι κατακτητές εγκατέστησαν στη Θράκη μετά τον 15^ο αιώνα. Υπάρχουν και ορισμένοι Τουρκογενείς απόγονοι των προσφύγων του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1877-1878. Η κοινωνική συγκρότηση των Ελλήνων Μουσουλμάνων κατοίκων της Ελληνικής Θράκης κατακερματίζεται σε μικροκοινωνίες ανάλογα με την καταγωγή και την ομάδα στην οποία τα μέλη τους ανήκουν. Αυτό γιατί, πέρα από τη θρησκεία, οι Τουρκογενείς, οι Ρομά και οι Πομάκοι δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ακόμη και σήμερα, μισό αιώνα μετά την αναγκαστική διδασκαλία της τουρκικής σε ολόκληρη τη μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης, οι γλωσσικές διαφορές παραμένουν μαζί με τις υπόλοιπες ουσιαστικές διαφορές. Τμήματα μάλιστα της μουσουλμανικής μειονότητας παρουσιάζουν χαρακτηριστικά γκετοποίησης, όπως οι Τσιγγάνοι στις πόλεις και οι Πομάκοι σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές. Αλλά και το σύνολο των μικροκοινωνιών που συγκροτούν τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης παραμένει αποκομμένο από το κύριο σώμα της ελληνικής κοινωνίας και δεν μετέχει σε αυτή. Κύριοι λόγοι είναι η γλωσσική απομόνωση των Μουσουλμάνων που αρνούνται να χρησιμοποιήσουν την Ελληνική και η δόλια εθνικιστική προπαγάνδα, που τους γεννά αλυτρωτική νοοτροπία και τους υποχρεώνει να τρέφουν αρνητικά αισθήματα προς την κοινωνία που δεν μπορούν, αλλά κυρίως αρνούνται, να ενταχθούν.

Αλλά και οι μηχανισμοί τρομοκρατίας που ξεκινούν από το διαβόητο τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής χαλιναγωγούν τους Έλληνες Μουσουλμάνους. Στα τεμένη, κάτω από το πρόσχημα της θρησκευτικής διδασκαλίας, γίνεται εθνικιστική προπαγάνδα. Κατά τις ψηφοφορίες στις εκλογές οι ψήφοι της μειονότητας καθοδηγούνται μαζικά εκεί που το Προξενείο επιλέγει. Ορισμένοι Χριστιανοί πολιτευτές φθάνουν να είναι πρόθυμοι να συμβιβασθούν με τις απαιτήσεις του Προξενείου, αρκεί να επιδοτηθούν με κάποιες ψήφους. Δυστυχώς, ανάλογα αίσχη συμβαίνουν και κατά την επιλογή των υποψηφίων από ορισμένα πολιτικά κόμματα. Έχουμε δηλαδή εδώ όλα τα συμπτώματα μιας παθογένειας που συναντάται στις πιο κλειστές και οπισθοδρομικές κοινωνίες. Και όμως, με μία απλή πολιτική απόφαση η κατάσταση μπορεί ραγδαία να μεταβληθεί: Οι μειονοτικοί πληθυσμοί πρέπει να μάθουν Ελληνικά και να ενταχθούν στο οικονομικό σύστημα. Στο κάτω-κάτω οι υπόλοιποι ορεινοί πληθυσμοί της χώρας έχουν συγκεντρωθεί στις πόλεις, όπου και υπάρχουν οι θέσεις εργασίας. Γιατί οι ορεσίβιοι Πομάκοι θα πρέπει να παραμένουν στη φτωχή ορεινή περιοχή της Ροδόπης;  Έτσι μια μικρή σχετικά μειονότητα αφήνεται να εκτουρκισθεί. Ένα φολκλορικό πάρκο μειονοτήτων έχει δημιουργηθεί στη Θράκη και τα μέλη του είναι σα να ζουν σε ξένη χώρα. Και οι ίδιοι οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τη Θράκη ως χώρα εξωτική.

Οπωσδήποτε ακολουθώντας πρακτικές αιώνων οι μειονοτικές ομάδες της Ελληνικής Θράκης κατοικούν συνήθως σε διακριτές περιοχές κατοικίας και έχουν αυτόνομες κοινοτικές, εκπαιδευτικές και θρησκευτικές πρακτικές, οι οποίες μάλιστα προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις. Τα μέλη των διαφόρων εθνοτικών ομάδων της Ελληνικής Θράκης συνυπάρχουν αρμονικά στον δημόσιο χώρο, ενώ δεν έχουν συγκροτηθεί ισχυροί μηχανισμοί κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν ή είναι πρακτικά δύσκολο να διεκδικήσει ένας Έλληνας πολίτης τα πλεονεκτήματα που συνεπάγεται το βιοτικό επίπεδο της χώρας, χωρίς να γνωρίζει την Ελληνική και χωρίς να κατέχει τις στοιχειώδεις γνώσεις για να κινηθεί παραγωγικά σε μια ανταγωνιστική κοινωνία, όπως είναι σήμερα η Ελληνική. Στο όνομα ενός υποτιθέμενου δικαιώματος η Μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης καταδικάζεται συλλήβδην να στερείται της εκπαίδευσης και της μόρφωσης που δικαιούται και που το ελληνικό κράτος και η ελληνική κοινωνία είναι πρόθυμοι να της παραχωρήσουν. Αυτό ακριβώς επιθυμεί και η μακροπρόθεσμη πολιτική της Άγκυρας: οι Έλληνες Μουσουλμάνοι να παραμένουν στο περιθώριο, πολίτες δεύτερης κατηγορίας που δεν μπορούν να ενσωματωθούν στην κοινωνία της πατρίδας τους, της Ελλάδας. Τους θέλει φτωχούς, αμόρφωτους και μίζερους, ώστε να μεμψιμοιρούν μόνιμα και να βυσσοδομούν κατά της Ελλάδας. Τους θέλει να περιμένουν τη λύτρωση από τη γειτονική Τουρκία, που για αυτούς γίνεται ένα όνειρο, από αυτά που καταλήγουν σε εφιάλτες.

Είναι λοιπόν παραλογισμός και έγκλημα εθνικό και ανθρωπιστικό το να υποχρεώνει το ελληνικό κράτος τους Έλληνες Πομάκους να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία, όπου δεν θα μάθουν Ελληνικά, θα διδαχθούν μια ξένη γλώσσα την Τουρκική και θα αλλοτριωθούν για να καταλήξουν αμόρφωτοι και χωρίς προσόντα πολίτες μιας χώρας που θα την θεωρούν ξένη.

Αλλά το θέμα έχει και ευρύτερες βαλκανικές διαστάσεις. Η ύπαρξη 270.000 Πομάκων στη Ροδόπη και σε άμεση συνάφεια με τα ελληνικά σύνορα και τους 36.000 Πομάκους της Ελληνικής Ροδόπης προσφέρει στην Τουρκία την ευκαιρία να δημιουργήσει μια στρατηγική μειονότητα, και να δορυφοροποιήσει τη Βουλγαρία,  αλλά και στη Βουλγαρία τον πειρασμό να χειραγωγήσει τη σλαβόφωνη πομακική μειονότητα της Ελλάδας. Οι Έλληνες πολιτικοί και ειδικά αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τους σχεδιασμούς στη Θράκη, αγνοούν, ή θέλουν να αγνοούν, την πραγματικότητα αυτή και αυταπατώνται με όνειρα ανάπτυξης της Θράκης με την ενοποίηση του χώρου της Ροδόπης και το άνοιγμα των διαβάσεων προς τη Βουλγαρία. Ήδη έχει γίνει το μεγάλο λάθος να επιτρέψουμε τη συμμετοχή της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς ρυθμίσεις σε σχέση με την μετακίνηση και πρόσβαση των πληθυσμών στη Ροδόπη. Κανείς δεν θυμάται τους λόγους που μας οδήγησαν πριν δύο γενεές στην κατασκευή της «Γραμμής Μεταξά». Καμία σκέψη δεν γίνεται για την ενδοστρεφή και αυτόνομη ανάπτυξη της Θράκης και τη θωράκισή της.

Εκείνο που αποτελεί στοιχειώδες καθήκον και υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους είναι απλό και σαφές:  Να περιορισθεί η δραστηριότητα του Τουρκικού Προξενείου στα καθήκοντά του ή να απομακρυνθεί. Να καταργηθούν οι παράνομες αρχές που υποστηρίζονται από την Τουρκία. Να απαγορευθούν οι προπαγανδιστικές εορτές που οργανώνονται με την συμμετοχή Τούρκων επισήμων. Να τιμωρηθούν στις εκλογές από τους ψηφοφόρους οι πολιτευτές και τα πολιτικά κόμματα, τα οποία στο όνομα στενών συμφερόντων υποχωρούν και συνεργάζονται με άτομα που επιδιώκουν σκοπούς εχθρικούς προς την χώρα μας. Τα μεγάλα πολιτικά κόμματα πρέπει να υποχρεωθούν να αποφεύγουν συστηματικά τις συναλλαγές με μειονοτικούς υποψήφιους που έχουν σχέσεις με την Τουρκία. Να συμπεριφερθεί επιτέλους το Ελληνικό Κράτος ως υπεύθυνο κράτος που διαθέτει ισχύ, ώστε η χριστιανική πλειονότητα και οι νομοταγείς Έλληνες Μουσουλμάνοι να μην αισθάνονται ανασφαλείς και να μην αποθαρρυνθούν με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη δημογραφική, πολιτική και οικονομική πραγματικότητα στην Ελληνική Θράκη. Εν κατακλείδι, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και το Ελληνικό Κράτος πρέπει να πάψουν τις μικρόψυχες συναλλαγές και να κατανοήσουν ότι απαιτείται ένας νέος Μακεδονικός Αγώνας.